اربعین، قرار دل‌های خسته/اربعین،تپش همیشگی دل‌های عاشق

اربعین، تنها یک روز در تقویم نیست؛ اربعین، یک قرار عاشقانه است که هر سال دل‌های خسته و غریب را به کربلا می‌کشاند. این روز، یادآور چهل روز غربت اهل‌بیت(ع) است؛ چهل روزی که داغ عاشورا هنوز تازه بود و غم اسارت بر قلب‌ها سنگینی می‌کرد.

در اربعین، قدم‌ها معنا پیدا می‌کنند. هر گامی که به سمت حرم اباعبدالله برداشته می‌شود، قطره‌ای از دریای عشق به ولایت است. اینجا، مرزها رنگ می‌بازند، زبان‌ها و لهجه‌ها تفاوتی ندارد، همه با یک زبان سخن می‌گویند؛ زبان «یا حسین».

راهپیمایی اربعین، جلوه‌ای بی‌نظیر از اتحاد و عشق است؛ جایی که ثروتمند و فقیر، پیر و جوان، زن و مرد، همه در یک صف، هم‌قدم و هم‌دل می‌شوند. هیچ دعوت‌نامه‌ای در کار نیست، اما میلیون‌ها دل به وعده دیدار می‌آیند؛ گویی این جاذبه، از جنس دنیا نیست.

اربعین به ما می‌آموزد که عشق به حق، مرز نمی‌شناسد و وفاداری به عهد، پایانی ندارد. اربعین یادمان می‌آورد که خون مظلوم، هرگز فراموش نمی‌شود و فریاد «هیهات منّا الذلّه» تا همیشه در گوش تاریخ می‌پیچد.

سلام بر زائرانی که با پای پیاده رفتند، و سلام بر دل‌هایی که از دور سلام دادند. سلام بر ارباب بی‌کفن، و سلام بر روزی که دوباره کنار هم در کربلا جمع شویم.

اربعین یعنی:
عهد دوباره با حقیقت،
وفاداری بی‌پایان به ولایت،

روزی که دل‌ها به حرمت عشق، هم‌صدا می‌شوند
و اشکی که هرگز خشک نمی‌شود.

یا حسین…
تا دنیا دنیاست، نامت در قلب‌ها جاری است،
و اربعین، پرچم‌دار عشق تو خواهد ماند. 🖤